خسران زدۀ جاده انتظارم

برای آمدنت دعا میکنم

شاید شکستن بغض

گره قلبم را باز کند

بهانه نمی گیریم

دلم برای آمدنت تنگ شده است

غصه نمیخورم

خسته نمی شوم

فاصله ها دور می شود

دل سیاه می شود

اگر دستم را رد کنی!

بغض میکنم

نمی روم 

یتیم نوازی می کنی؟

نگاه میکنی

زمین خورده ام 

شکسته ام 

مرا یادی نمی کنی؟

همین حوالی

قم

جمکران

حضرت معصوم(س)

دعایی برای ما نمی کنی؟

خسران زدۀ جاده انتظارم

شِفاء

عنایتی نمی کنی؟

خسته شوم

گناه آلود شوم

مجال، توبه ای

فرصتی می دهی؟

دوباره میایم

می ایستم

پای انتظار تو

آقا جان

انتظار فرج

یکى از شرایط حضور در حکومت بقیه اللَّه و توفیق دیدار با آن حضرت انتظار فرج است؛ یعنى آمادگى کامل براى پذیرش حکومت حق و آراستن به آنچه که مهدى، علیه‏السلام، مى‏گوید و مى‏خواهد. انتظار فرج یعنى نفى هرگونه سلطه از بیگانگان و مبارزه با افکار انحرافى و فساد اخلاق و در یک کلام، انتظار فرج یعنى بیزارى از دشمنان خدا و پیامبر و معصومین، علیهم‏السلام.

بى‏سبب نیست که انتظار از بهترین اعمال شمرده شده است، بلکه فرد منتظرِ دولت مهدى همانند کسى است که در پیش روى رسول خدا شهید گشته و در خون خود غلتیده است و اگر بر همان حالت انتظار از دنیا برود بسان کسى باشد که در خیمه مهدى فاطمه، علیهماالسلام، مى‏باشد.

ابوبصیر از امام صادق روایت کرده که آن حضرت روزى فرمود:

آیا شما را خبر ندهم به چیزى که خداوند عملى را بدون آن از بندگانش قبول نمى‏کند؟ گفتیم: آرى. فرمود: شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت پیامبر، صلّى‏اللَّه‏علیه‏وآله، و اقرار به آنچه که خداوند فرموده، از دوستى ما و بیزارى از دشمنان و اطاعت و پیروى از ما. نیز داشتن ورع و پرهیزکارى و انتظار کشیدن براى قائم، علیه‏السلام. آنگاه فرمود: بدرستى که براى ما دولتى است، خداوند آن را هر زمانى که اراده کند برقرار مى‏سازد. سپس افزود: هرکس که دوست دارد از یاران قائم، علیه‏السلام، باشد باید در انتظار به‏سر برد و خود را به ورع و محاسن اخلاق بیاراید، و اگر در همان حال بمیرد براى او اجرى همانند کسى است که آن حضرت را درک کرده باشد.1

1. القمى، شیخ عباس، منتهى‏الآمال، ج 2، ص 486؛ به‏نقل از: النعمانى، محمد بن ابراهیم، الغیبه.